Musing the Midnight Writers

Pasko daa sa Marso

Pasko sa Marso
An pagtunga kan payong tinutukan sa badil
An payong inilista sa interpol
An payong takrogon asin nagtago sa kadikluman
An payong talawon asin duminulag sa bulangan.

Ta nata dapat makatakot an tawong daing gibong sala?
Ta nata dapat magilumlum an manok na daing itlog
O mag-ilolo an halas na bago an kaliskis?
O maghibernate an palaka kun nag-uuran man?
Ta nata dapat ipreso an sadiri?
O matakot kun dai man dapat na katakotan?

An mga rason baya asin salang kapangyarihan
Makosog na batas ni Hudas asin ni Satanas
Taganing an sala giboon na tama!
Halata mahuhulog ka man sa impiyerno ginibo mo
Asin sisilyaban an saimong kalag!
Sisilyaban asin tututungon…….



ITLOG

Itlog kang itinulak ng tuka
Sa kandungan ng iyong ina
Sa ilalim ng init ng balahibo at pugad
Binuo ka at pinanday ng matiyaga
Pinainitan ka at binantayan
Ng buong araw……
Ng buong magdamag……

Minuminutong kang sinisipat
Kung may nabago
Kung may nagasgas
Kung nabasag o nadumihihan.

Di mo alam kung bakit ito ginagawa niya
Samantalang pwede ka namang iwanan
O kaya’y basagin na lang….
At inumin ang tamis ng iyong likido
Pero hindi niya ginawa!

Hindi siya nainip, nainis o nagalit
Halos di siya matulog
Huwag ka lang mawaglit sa kanyang mata
At ng mag magtiktik ka sumiyap
Ang gusto mo agad ay lumipad!!!!





Likay kamo…

A maringgaw na kamot
minsan nagugurot…..
A matabil na nguso’
Minsan napapaso…..
A tiil na lang makadayan
Pinipilay man……
A matang dakulo
Pigpaparugo……
Likay kamo
Diri magdagso
Ta kapamasulan
Buko sa unaan…..

HUWAG MONG PILITIN

Huwag mong piliting
Maipaliwanag ko
Ang bagay na hindi ko pa nararanasan—-

O mailarawan ang bagay
na di pa saklaw
Ng isip at balintataw

Di ba’t kaululang matatawag
Ang magmagaling
Sa bagay na ika’y inosente…..

Hayaaan mong malunod muna ako
Ng kwento nila…
Hayaan mo paminsan-minsan
Akayin ako ng kanilang sonata

Upang kung ang panahon ay humusga na
Matugunan ko na ang kahilingan mong ilarawan
Ang bagay na ’di ko pa nailalarawan
O maipaliwanag
Ang karanasang
Hindi ko pa nararanasan…..



Dagpok sa gilid bubon

Dara-dara so lalab-an
Sa bubon sadto kabab-an
Suminaldok sa malinaw na tubig
Ta magubat nagpabulig.

So mga bado sinabon
So short ag so kalson
Magin so magubat na patalon
Pinatiyaga-ang sinamon-samon

Pagkatapos masabon
Sa pagdagpok nagpoon
Dagpok sadi, dagpok siton
Dinagpok pati so mga bitoon.

Mga murit ag mantsa
Sa dagpok di mig-obra
Ibanan pa sa uroistorya
Tapos tulos a labada.

Sa alipot na oras na di narisa
Musna ta migsampay na kita.



Sabrit

Sa sabrit nagpoon
A saday na kalayo’
Pigtubudan!-lang daling nagwarak
Pirang dignidad a nasulo o natumtom?

Kaya maglikay sa pagsabrit
Ta pag a posporo nakapitik
Sa kogon o laying
A karaba migsunod
Dakul mararaot!!!




Lipad Anak!

Kampay anak kampay, kampay ang kampay
Sige anak kampay abutin ang ulap,
Ligaya ng buhay, suungin ang bugso
Mundo ay makulay, puhunan mo’y bagwis
At gabay ni inay. Ang tibay ng loob
Hinabi ni Itay. Huwag matakot
Kami iyong gabay. Sige anak kampay
Kampay anak kampay!

Tingin anak tingin, tingin anak tingin
Sige anak tingin iwas sa namumuwing
Umiwas sa bangin lason at patalim
Na sangkap ng hangin makipambuno ka!
Iwasan ang pain huwag hayaan ika’y lupigin.
Mga bilin ni Ina iyong alalahanin.
Pangako kay Itay piliting tuparin
Damhin iyong puso nawa’y dingi’t sundin
Sige anak tingin, tingin anak tingin……


Tupasi

Siyang itiniprak
Sa umang pig-arado
Pig-surod, pig-plantsa
Nagtubo siya dawa pirang beses kinaon sa kuhol
Nagsaringsing siya
Ruminambong
Nag-buros,
Nag-suwak,
Nag-ukro
Nainog
Inani
Nilinas
Winagwag
Pinaanginan tanganing malimpyahan
Binulad , kinalkag
Inulang
Nagi utro siyang tupasing
Ititiprak

Ika


Sinurat mo sa dahon kan panahon an saimong istorya
An saimong pagkamoot…….
An saimong paglaom…..

Binasa mo sa ragasa kan alon an tunay na kahulugan kan buhay
An pag-ogma asin pagmundo…
An pag-ulok asin pagtangis…..

Luminuhod ka sa gabat kan saimong dara-dara
Asin dinangog asin saimong awit….

Rinurip mo sa ranaw an tunay na paghigos
Asin nakua mo an Gloriamaris….
An saimong bag-ot nilunadan mo
Tanganing maabot mo kun ano ika ngunian….

Asin sa pagbulos kan saimong luha
Inanod an gabos mong takot
Asin ika naging ika kun ano ika ngunian…..


Pasang Pangiturugan

ragasa kan hangin
an salpokan kan duwang motor
nagtaralsikan an dugo……

luminayog an tayong na hawak
isinampaling ang pangaturugan
asin suminiyak an nakahiling….

tanog-ipo-ipo
an kariribukan, asin usyusuhan
sabay hakbot sa pasang payo nin kadunungan

an walong taon na pag-adal
tataposon kan gab-ing madiklum
sa haduk nin kagiraanan…..

tangis kan inang nakulugan
sabay kapot sa pusong di mapugulan
an aplos sa aking hinabon ni kamatayan….


Tagpuuang Daan

hi……
isang salitang minutawi ng aking dila
ng muli kaming magkita
nagtitigan ang aming mga mata
matagal iyon tila naghahanap……
hinahanap ang talulot ng pag-ibig
na matagal ng napigtas at nalanta
subalit naroon pa ang bakas
bakas ng isang kahapon
na tila dumikit nang mantsa sa kaibuturan ng aking puso
na hindi natinag ng panahon at unos….
tila umikot ang daigdig
at nakalimutan kong sa gitna pala kami ng daan
daanang binagtas rin namin noon….

kumusta!
pangalawang salitang nasambit ng labi kong lumimot sa ngiti
na nagdikitan na
simula ng araw na ako iniwang mag-isa
sa daang naging saksi ng nakaraaang pagtawa
kumibot-kibot ang labi mo
kasabay ng pagtulo ng iyong luha
luhang ‘di ko matukoy kong lungkot o saya
umagos iyon sa pisgi mong noon ay hinahaplos ko
halos walang nabago sa iyong anyo
ikaw pa rin ang babaeng una kong minahal
minamahal…..at pakamamahalin

naaalala mo pa ba ako…
huling salitang naisip ng utak kong pugad ng kalungkutan
pariralang punumpuno ng kahulugan…..
kahulugan na kong naalala mo pa ang aking pag-ibig
kahulugang kung mahal mo pa ako
kahulugang kung dumampi man lamang ako sa isip mo
noong lumipas na panahon a di tayo nagkita
……….laking gulat ko ng humagulhol ka…
at umiyak ka sa aking balikat…..



bulaklak sa pugad ng mga taksil


……bulaklak sa pugad ng mga taksil
……balaraw na tumarak sa isang ina
……na ibinitin ang sarili
……habang namamalahaw ang apat na yagit na anak
……na itinalukbong ang kumot ng pagkatakot………